اثر مایه‌زنی باکتری محرک رشد گیاه و سطوح رطوبتی مختلف بر شکل‌های شیمیایی کادمیم در خاک پس از برداشت ذرت

کادمیم به عنوان یکی از خطرناکترین عناصر برای جانداران شناخته می‌شود و به دلیل قابلیت دسترسی آسان برای گیاه، یک تهدید بزرگ برای چرخه غذایی محسوب می‌شود. بمنظور بررسی اثر افزودن کودهای بیولوژیک همچون باکتری محرک رشد گیاه میکروکوکوس یونانیسیس بر شکل‌های شیمیایی این فلز سنگین در خاک، آزمایشی گلخانه‌ای بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل دو سطح باکتری (با و بدون مایه‌زنی باکتری)، چهار سطح کادمیم (شاهد، ١٠، ٢٠، و٤٠ میلی‌گرم در کیلوگرم خاک)، و سه سطح رطوبتی مختلف (100، 80، و 65 درصد رطوبت ظرفیت مزرعه) بود.پس از برداشت ذرت، شکل‌های شیمیایی کادمیم در خاک بررسی گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح کادمیم کاربردی، مقادیر شکل‌های شیمیایی مختلف کادمیم نیز افزایش یافت. مایه‌زنی باکتری سبب کاهش شکل‌های تبادلی، کربناتی، آلی، متصل به اکسیدهای آهن و منگنز شد اما شکل باقیمانده با مایه‌زنی باکتری افزایش یافت و کادمیم به شکل‌ کم محلول‌تر تبدیل شد. با کاهش رطوبت خاک، در شرایط بدون مایه‌زنی شکل‌های آلی و متصل به اکسیدهای آهن بی‌شکل کاهش و در شرایط مایه‌زنی شده شکل‌های متصل به اکسیدهای آهن بی‌شکل و منگنز افزایش یافت. بیشترین مقدار نسبی کادمیم مربوط به شکل کربناتی و سپس به ترتیب شکل‌های باقیمانده > متصل به اکسیدهای منگنز > متصل به اکسیدهای آهن بی‌شکل > آلی > تبادلی بود.